Grodziskie | receptura piwa domowego

Grodziskie to rodzaj piwa warzony w Wielkopolsce już w średniowieczu i co ciekawe, było to jedyne piwo z oryginalnie polską recepturą, którą postanowiłem wypróbować.


Słody:
- wędzony Bestmalz - 1,7 kg
- pszeniczny - 1 kg
- pilzneński - 0,5 kg

Zacieranie:
- słody w wodzie podgrzane od 40 do 63 st C
- przerwa maltozowa (62-63 st C) - 28 min
- przerwa dekstrynująca (71 - 73 st C) - 30 min

Po przefiltrowaniu gęstość była na poziomie 8 stopni Blg.

Chmielenie:
Gotowane 90 minut:
- po 30 minutach 38 g Lomika
- po 70 minutach 25 g Lomika

Ekstrakt po chmieleniu: około 9 stopni Blg.

Fermentacja:
Start przy 23 stopniach Celsjusza. Później: 19-22 stopnie przez 7 dni w burzliwej i 9 dni w cichej. Na cichą wlałem dwa korki karuka.

Butelkowanie przy użyciu glukozy: jedna miarka Biowinowa 0,75 na butelkę półlitrową. Jedna miarka 0,5 na but 0,33.

Efekt

Bardzo pozytywny w moim odczuciu.

Pianka z dużymi pęcherzykami, opada dosyć szybko, ale na powierzchni piwa pozostaje nierówny kożuszek.

W zapachu dominuje słód wędzony - aromat podobny do szynki, ale jakby świeższy. Lekko metaliczny.

W smaku świeże i lekkie. Znów wyczuwalny aromat wędzonki, który dopełnia treść piwa. Grodzisz ma niski poziom ekstraktu, ale dodatkowy aromat powoduje, że ta treściwość wydaje się być większa. Przy kolejnych łykach pojawia się posmak metaliczny.

Wyszło lekkie i orzeźwiające piwo idealne na lato. Wydaje się doskonale gasić pragnienie i będzie się chyba dobrze komponować z grilowanymi kiełbaskami.